در میان همه آثاری که در مجموعه فرح‌آباد ذکر شد، تنها مسجد به دلیل پایگاه مردمی خود، بر جا مانده است.
این مسجد در زمینی مستطیل شکل به ابعاد 75 × 65 متر قرار دارد و فرم آن چهار ایوانی است. ایوان اصلی مسجد با گنبد بزرگ آجری در قسمت جنوبی که محراب نیز در آنجا واقع است، قرار دارد. در دو طرف این ایوان دو شبستان عظیم قرار دارد و پیرامون حیاط را حجره‌هایی برای درس طلاب، در برگرفته است. بناهای ضلع شمال به رباط کریم و کاروانسرا بیشتر شباهت دارد و احتمال می‌رود که برای استراحت مسافران بوده است.
ورودی مسجد در ضلع شمالی آن قرار دارد و سر در ورودی آن روزگاری مزین به کاشی‌های هفت رنگ بود. از مناره‌های این مسجد تنها پایه‌های آن پابرجاست. آب مورد استفاده این مجموعه به وسیلة جوی‌های روزباز آجری با شیب بندی ملایم از رودخانه تجن وارد حوض حیاط مرکزی و آب مازاد از ضلع غربی آن خارج می‌شد. ازتزیینات مسجد نشانه‌هایی باقی است که می‌توان به کاربندی، کاشی کاری و مقرنس کاری اشاره نمود.
این بنا اکنون توسط میراث فرهنگی مازندران در دست مرمت و بازپیرایی قرار دارد.
